Onderwerp: Haptotherapie

Een deel is verborgen voor gasten. Log-in of registreer om het te kunnen bekijken.

Een deel is verborgen voor gasten. Log-in of registreer om het te kunnen bekijken.

Lang geleden, toen was ik een jaar of 25, zat ik compleet in de knoop en geblokkeerd. Ik wist toen overigens nog lang niet dat ik een asperger/autisme klant was.
Bij toeval kwam ik bij een haptotherapeute terecht. Destijds werd dat nog via de omweg van fysiotherapie geheel en vrijwel onbeperkt vergoedt door het ziekenfonds. Gelukkig voor mij, want ik ben daar heel erg lang cliënt gebleven omdat ik er zo'n baat bij had.
Het had best wel heel wat tijd nodig voordat het echt ging werken en de therapie was ontzettend zwaar. Maar als ik er aan terug denk hoe ik nu (weer) ben en hoe het met mij ging toen ik onder behandeling was dan weet ik met honderd procent zekerheid dat ik destijds een lange periode niet autistisch ben geweest. Ik ben er dan ook van overtuigd dat er een verband is tussen autisme en slecht functionerende tastzin. Helaas ben ik na een aantal jaar moeten stoppen omdat het niet meer vergoedt werd. De tarieven van de haptotherapeuten waren en zijn voor mij niet op te brengen anders was ik allang weer in behandeling gegaan.
Hopelijk heb je hier iets aan?

Ruud2015 schreef : Maar als ik er aan terug denk hoe ik nu (weer) ben en hoe het met mij ging toen ik onder behandeling was dan weet ik met honderd procent zekerheid dat ik destijds een lange periode niet autistisch ben geweest. Ik ben er dan ook van overtuigd dat er een verband is tussen autisme en slecht functionerende tastzin.

Dat is een hele interessante opmerking. Zou je er iets meer over willen vertellen?

signe schreef :

Ruud2015 schreef : Maar als ik er aan terug denk hoe ik nu (weer) ben en hoe het met mij ging toen ik onder behandeling was dan weet ik met honderd procent zekerheid dat ik destijds een lange periode niet autistisch ben geweest. Ik ben er dan ook van overtuigd dat er een verband is tussen autisme en slecht functionerende tastzin.

Dat is een hele interessante opmerking. Zou je er iets meer over willen vertellen?

Geen probleem, Signe. Toen ik enige tijd behandeld was veranderden een aantal dingen. Mijn lijf begon anders aan te voelen en ik was plotseling in staat om ook dingen buiten mij te voelen, bijvoorbeeld de warmte van iemand anders die naast me stond of zat in bijvoorbeeld de trein. Ook vond ik het ineens niet meer vervelend om aangeraakt te worden, maar vreemd genoeg, of misschien niet zo vreemd maakte het wel uit door wie. het belangrijkste echter was dat andere mensen ineens heel anders op mij gingen reageren. Mensen die ik al jarenlang kon bedoel ik. Plotseling "hoorde ik erbij". Waar iedereen altijd netjes afstand van mij hield werd ik nu kameraadschappelijk op de schouders geslagen of kreeg ik een hug. Eerst lukte het mij maar niet om een vaste relatie te krijgen; de meiden zagen mij niet staan of echt niet zitten. Maar in die periode werd er ineens iemand heftig verliefd om mij en uiteindelijk ben ik daar 22 jaar samen mee geweest. Helaas geen stand gehouden omdat ik zonder de haptotherapie langzaam weer terug zakte naar mijn oude vertrouwde autistische ik. Dat is dus jammer: het is niet blijvend. Maar door de dingen die ik hier beschrijf kwam ik tot de conclusie dat er een verband moet zijn tussen tastzin en autisme. Haptotherapie is in mijn ogen niets anders dan het trainen van je tastzin gecombineerd met gesprekken en het losmaken van plekken op je lijf die vast zitten.
Misschien een aardig onderwerp voor een student haptonomie om er onderzoek naar te doen voor een scriptie?

Dat zou dan haaks staan op de algemeen aangenomen stelling dat A.S.S. aangeboren zou zijn.

Het lijkt erop dat je in de periode dat je behandeld werd zelfbewuster bent geworden. Dat straal je uit en kan verrassende gevolgen hebben. Een kettingreactie.
Het is veelbelovend dat de Haptonomie zo'n verandering in een persoon teweeg kan brengen.

Dank je voor de uitleg.

Graag gedaan. Inderdaad merkwaardig, maar misschien bestaan er wel twee vormen van ASS? Een aangeboren versie en een ontwikkelingsstoornis? Tot mijn 7e/8e jaar was is een vrolijk en extravert kind. Het veranderde toen ik op school tegelijkertijd last kreeg van een heel vervelende en agressieve pester en een leraar met losse handjes. Daarna is het nooit meer goed gekomen. Een aantal jaren geleden ben ik volledig door de mangel gehaald door psychiater en neuropsycholoog en onomstotelijk werd ASS vastgesteld. Alle kenmerken zijn aanwezig en ook in die mate dat ik er volledig arbeidsongeschikt door ben verklaard.
Als dit klopt dan zou haptotherapie misschien (alleen) goed kunnen werken bij mensen die een vergelijkbare ontwikkeling hebben gehad. Best interessant eigenlijk.

Een deel is verborgen voor gasten. Log-in of registreer om het te kunnen bekijken.

Ben ik mee eens.
Overigens een vriendin van mij met ASS heeft een soortgelijke ervaring gehad als ik. Zij deed echter aan lichaamswerk. Ik weet niet precies wat dat is, maar de naam zegt al voldoende.

Ik vind dit zeer interessant. Rond mijn 20e zag ik in dat ik niet veel begreep van mensen en ben me op n moment gaan verdiepen in reiki. Ik voelde de eerste tijd totaal niks. Maar op een gegeven moment veranderde dat en bleek dat ik heel gevoelig was en extreem veel energie bij anderen kon waarnemen en voelen. De 20 jaar daarna heb ik me daar verder ontwikkeld totdat ik zelfs mijm eigen goed lopende praktijk had voor energetisch werk. In de loop der jaren had ik geleerd om zo te kunnen voelen wat een ander voelt dat ik daar mensen mee heb kunnen helpen. Ik kan helemaal in n ander duiken en meevoelen. Ik stond bekend als zeer empatisch en invoelend mens. (Maar nu weet ik dat ik zo deed omdat het zo hoorde en het fijn was dat ik erbij hoorde) Heb heel veel gedaan ook haptotherapie, familieopstellingen, kineseologie etc. Mijn intuitie is nu heel sterk ontwikkeld. Ik behandelde mensen zelfs op afstand met succes. Mijn werk was mijn passie (ik weet nu fiep) mn lust en mn leven.
Toch heb ik n jaar geleden ass diagnose gekregen na een zoveelste vastloper. Een diagnose die voor mij echt klopt. Voorzover ik het nu kan bedenken is dit aanvoelen en spiriruele jarenlang mjjn fiep geweest. Ik heb er iets meer van begrepen na het boek van Merel Boogaard, anders kijken naar autisme, dat dit allemaal dus blijkbaar kan mèt autisme. Zij beschrijft onze gevoelige en spirituele kant vooral. Het "vervloeien' met de ander heb ik toen tot het bot toe uitgezocht denk ik... ik weet het niet.
Maar ik herken wel dat je n periode in je leven totaal niet ass lijkt. Integendeel.
Wat ik wel weet is dat het mij toch veel energie kost om zo diep te voelen. Maar nu 3 jaar zonder is het ook niet hoewel ik nu wel dichterbij degene was die ik als kind was. Als ik nu te diep voel kost het mij bakken met energie. De reserve is op.
Volgens mij zijn we als assers megagevoelig. Zo gevoelig dat we dat niet aankunnen en daarom liever in ons hoofd gaan wonen.
Ik lees graag verder mee in dit topic want het houdt mij erg bezig....